‘Bergen’ sadece 30 yıl yaşadı. Hayatını Halis’e duyduğu ‘ölümüne aşk’a adadı. Tek isteği şarkı söylemekti. Halis’in kıskançlık krizleri buna izin vermedi. Önce yüzüne kezzap atıp güzelliğini aldı elinden, sonra tek kurşunla hayatını. Bergen’in hayatını Yavuz Hakan Tok kaleme aldı. İşte ‘Acıların Kadını’...

"Gelinin Muradı'ndaki gelini ilk defa seyrediyorlardı. Bu kızın ufacık kalkık bir burnu, ceylân gibi iri çekik gözleri, biçimli dudakları, mütenasip bir vücudu vardı. En kıskanç kaynanalara bile: Ah benim de böyle bir gelinim o lsa dedirtebilecek güzellikteydi."

İstanbul’da, Kadıköy’de 1932 de doğdum. Babam o vakitler tütün eksperiydi. Şimdi ziraat bankasında muhasebe müdürüdür. Balıkesir’in Dursunbey ilkokulunu bitirdim. Teyzem orada başöğretmendi. Ortaokulu Ankara maarif kolejinde tamamladım. O zaman Malatya milletvekili olan Nasuhi Baydar, halamın kocasıdır. Onların yanında kalıyordum. Sonra İstanbul’a gelip Çamlıca kız lisesine girdim. Artist olmaya karşı içimde büyük bir heves vardı, fakat ailem buna müsaade etmiyordu. Bir gün, arkadaşlarımdan biri ile Ses tiyatrosuna gittim.

"Bunun birçok sebepleri var tabii, bunların başında maddiyat geliyor. İnsanlar haris oluyorlar, kazandıkça daha çok istiyorlar, kazanç arttıkça masrafta artıyor ve bu böyl ece birbirine oranlı olarak devam edip gidiyor."

12 Şubat 1969.. Türk sinemasının unutulmaz oyuncusu, Kart Horoz'u Vahi Öz'ün yaşama gözlerini kapadığı gün...

“Bana biraz ‘benden’ bahseder misiniz? Ben kimim? Ailem nerededir?” Selma bu soruların yanıtını arıyor.

“Hislerimiz karşılıklı. Ben de sizden nefret ediyorum. Ama basit bir nefret yüzünden Nuri amcanın (‘dayının’ olmalıydı) vasiyetini bozmak istemem. Bu evliliğin devamını, para için değil sevdiğim bir ihtiyarın ‘aziz ruhu’ için istiyorum!” Böyle diyerek durumu kurtarmaya çalışıyor ama gerekli yanıtı alır Nevin’den; “Aziz ruhu mu yoksa ‘aziz mirası’ için mi Ekrem Bey?”

"Senih o zamanlar Aksaray'da oturuyordu. Üç kişiydiler evde. Senih’in sinemayla pek ilgisi yoktu. Oda tiyatrosunda çalışıyordu. Akademi mezunu bir ressamdı ama eline fırça veya boya aldığı yoktu. Derdi gez mek, tozmaktı."

“Yalan, yerinde caizdir.” Bursalı aşçı Şaban Ağa böyle diyor (sf. 30). Ömer de ‘karısı’ olduğunu bilmediği Neriman’la evlenebilmek için söylediklerini bugün keyifle anımsıyordur herhalde.

“Bir kapı ya açık yahut kapalı olmalıdır. Aralık duran kapıların iki tarafında neler olduğunu kimse kestiremez (sf. 131).” Nezihe Hanım, Neriman için söylüyor bunları. “Bir kadın ya evlidir ya değildir.” Gerçekten de genç kız hem evli hem değil! Aslında ‘kocası’ da aynı durumda. Ama Ömer için böyle bir genelleme yok! “This is a Man’s World!”

“Düz, yalın bir anlatım dili araştırması sürdürüyorum. Gerilimi, biçimsel çalışma yerine kişiler arasındaki dramatik ilişkilerde yansıtmaya çalışıyorum. Bizim insanımızın davranışı da yalın ama derinliği olan bir davranıştır"

1927'de Artistik Sine dergisinden Antuvan Pol, Rusya'dan henüz dönen Muhsin Ertuğrul ile bir röportaj gerçekleştirir. Röportajda Muhsin Ertuğrul'un çektiği filmler ve farklı ülke sinemaları hakkındaki görüşleri üzerine konuşulur.

“Senden ufacık bir şey isteyeceğim. Bir tutam saç getireceksin? Bana Murat’ın saçı lazım.” Hilton Ali, Kadillak Leyla’nın bu ‘ufacık’ isteğini yerine getiriyor getirmesine ama ‘ufacık’ bir değişiklikle; Gelen saç Kamyon Ahmet’e ait!

Film artistleri içinde efendiliği, kibarlığı, ağır başlılığı ve mütevazi hareketleriyle temayüz eden Baki Tamer, Türk sinemasında bu güne kadar daima 2nci planda kalmıştır. Fakat bu sene şansını n biraz olsun güleceğinden emin.

"Ayhan Işık, Orhan Günşiray’dan sonra en güzel çehreye, Turan Seyfioğlu’ndan sonra en güzel vücuda sahip... Bir çocuk kadar temiz duygusu bence en değerli tarafı. Açık ko nuşmayı seviyor, dedim ya sinsi değil. Göz göre göre tevile, yalana kaçmıyor."

‘Ölümü beklemekten bıkıp döndüm’ Leyla Sayar 35 yıl önce, Türk sinemasının en ünlü kadınlarından biriyken kendini dine adadı ve yalnız bir hayata başladı. Şimdi “Beş sene ölümü bekledim. Sonunda sıkıldım. Geri döndüm” d iyor

"Sevmek Zamanı’nın başına da böylece büyük bir facia geldi. O zaman, elinde tablo ağaçlar arasında yürüyen bir adam, deli bir kız , nedir bu diyorlardı. Oysa ben çok eski bir masal geleneğinden yararlandım; surete aşık olma. Bu, batı masallarında da vardır, ama Doğu masallarında çok görülür. Sonuna kadar, dürüstlükle sürdürülen bir aşkı anlatmaya gayret ettim."

Bugün memleketimizin en uzak köşelerinde dahi film yıldızlarından bahis açıldımı ilk akla gelenler arasında muhakkak Neriman Köksal’da vardır. Popüler yıldızımızın, evinde, objektifimizle tesbit edilmiş iki güzel pozun u görüyorsunuz.

İzmir'de “Yangın Var” adlı film gösteriliyor. İlk gece.. Filmin oyuncuları Turgut Özatay, Leylâ Sayar ve Ayhan Işık.. Ayhan, İzmir.e gitti. Şimdi, yeni âdet var, ilk defa ben yazayım: Bir film “prömiyeri”ne gitmek için filmin o yuncuları 1000-2000 lira alıyorlar. Ayhan, Turgut 1000 er lira aldılar.

“Bazı insanlar hayata en ucuz sigara ile başlarlar. Fakat gün gelir onu bile içecek para bulamazlar. Bazıları ise en pahalı Avrupa purolarına yükselirler. İşte sen, bu ikinci sınıftansın Doğan Usta.” Rahmi Bey söylüyor bunları. Gerçekten de delikanlı, hayatta her istediğini elde edecektir. Bunu, emeğine değil “Meral’in kocası” olmasına borçlu!