1933 Erzurum doğumlu olan Beklan Algan, 1952 yılında Robert Koleji bitirdi. Mühendislik eğitimi için eşi Ayla Algan'la Amerika'ya gitti. Tiyatroya olan ilgisinden dolayı "New York's Actors Repertory Theatre" ve "New York Actor Studio"da sahne eğitimi aldı. Çeşitli tiyatrolarda çalıştı.

Sevda... Adı üstünde. Bir şeyi çok istemektir sevda. Ve istediğine dair çok şey bilmeye çalışmak. Bildikçe daha çok ilgi duymaktır. Ancak, ne kadar bilirse o kadar da bilmediğinin farkına varmak. Her zaman bir yanı boş kalmış olmak.

Aşka dair yüzyıllardır ne söylendiyse hep eksik,hep yarım kalmıştır. Kalmaya da devam edecektir. Aşk, gerek dünya toplumlarında, gerek bizim dünyamızda, yüzyıllardır binlerce destana, efsaneye, şiire, romana, resme, heykele, türküye, şarkıya, filme temel teşkil eden evrensel bir insanlık halidir.

Bilindiği gibi sinemamızın başlangıç yılı olarak kabul edilen 1914'ten 1950'li yılların başına kadar geçen süreç, "emekleme dönemi" olarak adlandırılmaktadır. Bu yıllarda üretilen filmlerin temel özelliği, tiyatro etkilerinden arındırılmamış ve adına henüz sinema bile denemeyecek denemelerden ibaret olmalarıdır.

1993 yılında "Dr.Stress" programı, Energy FM’de  henüz çiçeği burnunda bir radyo programıyken, bir sabah "özel radyoların süresiz  kapatıldığı" konusunda bir tebligatla uyanmıştık. Konuyla ilgili görüşlerimi soran Cumhuriyet Gazetesine o şokla, "hükümet iflas etmiştir" deyivermiştim.

Türk sinemasının ödüllendirildiği 4. Yeşilçam ödülleri, geçtiğimiz yıllara oranla çok daha kaliteli ve çok daha görkemli bir törenle gerçekleştirildi. Sanat ve sinema dünyasından çok sayıda ismin bir araya geldiği geceye gelirken, tek dileğim Jüri üyelerinin 'Popülist' yaklaşmadan adilane bir oylama ile karar vermiş olmalarıydı.

BKM film son yıllarda izlediğim çok özel bir filme imzasını atmış. Handan İpekçi’nin yazıp yönettiği ‘Çınar Ağacı’nın galasına doğruyu söylemek gerekirse çok ön yargılı gittim. Çünkü, filmin fragmanına bakınca ‘Babam ve Oğlum’u kopyalamışlar dedim kendi kendime. Ancak Gala’da izlediğim tam 125 dakika süreyle gözümü bir saniye bile ayıramadığım filmi görünce kendime çok kızdım. Bu kadar ön yargılı olmamdan ötürü utandım.

Senaryo yazarları Derneği (SENDER) kısa bir süre önce, sektörün kanayan yaralarından birine parmak basmaya karar verdi... Sender Yönetim Kurulu’nda birkaç kişinin verdiği gazla başlayan hareketi ta en başından takip eden biri olarak, bir de gördüm ki, 2-3 kişinin gazıyla başlayan hareket yüzlerce set işçisi, oyuncusu, yönetmeni, yapımcısı ve senaristiyle birlikte binlerce kişinin sesi oldu...

Andy Warhol (06.08.1928-22.02.1987) Amerikalı yönetmen, ressam, film yapımcısı ve yayıncıdır. Andy Warhol Factory olarak anılan oluşumla pek çok sanatçının sesini duyurmasına önayak olmuştur. Pop art akımının en önemli temsilcilerinden biridir.

Candy Darling(1944-1974), Edie Sedgwick(1943-1971) ve Soledad Miranda(1943-1970). İlki Andy Warhol Factory’nin platin sarısı saçları ve gözalıcı makyajı ile dikkatleri üzerine çeken multi-glitter age ikonu. İkincisi jet-set hayatı terk ederek Warhol’un kanatlarına sığınan bir güzellik fenomeni. Üçüncü ve son olarak Soledad Miranda ise İspanyol yönetmen Jesus Franco’nun vazgeçilmez bir sinema fetişi.

Sonda söyleyeceğimi en başta söyleyerek başlamak istiyorum. Enter The Void hayatımda seyrettiğim en iyi üç film içerisindeki yerini almıştır. Hayatımda yüzlerce film seyretmişimdir. Ama çok az film bende şöyle bir etki bırakmıştır. "Keşke bu filmi ben çekmiş olsaydım!!".

Av Mevsimi ile birlikte şunu çok iyi anladım; Ustalar da yaşlanıyor !! Kimi zaman bu onlara yaramıyor değil hani... Clint Eastwood, Akira Kurosawa, Howard Hawks gibi yönetmenler, olgunluk çağlarında çok parlak filmlerle karşımıza çıkmışlardı.Ama Yavuz Turgul örneğinde de gördüğümüz gibi kimi zaman bu yaşlanma pek olumlu sonuçlar vermiyor.

Ülkemizde bilinen belli başlı birkaç film festivali vardır. Yakın zamana kadar oldukça önemli olan ve son iki yıldır önemini oldukça yitiren Antalya Altın Portakal Film Festivali, İstanbul Altın Lale Film Festivali, Uluslararası Bursa İpek Yolu Film Festivali, Uluslararası Adana Film Festivali ve bunun gibi irili ufaklı ülkemizin çeşitli il ve ilçelerinde gerçekleştirilen Film Festivalleri.

"Au nom de la rose" ile demlenip, 'moos'un tüm şarkılarını birer birer aklından geçirmeye başlarsın ya hani! Diğer yandan da Özen Yula'nın "...Hani insan bazen öyle kesif bir acı yaşar ki, artık o durumdan sağ çıkamayacağını düşünmeye başlar. Hele bir de acının sürekliliği söz konusuysa ölümlerden ölüm beğenmeye kalkar.

Sinemada figüran kimdir denildiğinde, aşağı yukarı hemen herkes bir bilgi sahibidir. Önemli görevi olmayan, kalabalıklar içinde, yoldan geçen veya kahvehanede yahut lokantada oturan, hiç konuşmayan veya bir iki kelime eden ancak seyircinin gözüne takılmayan oyuncu. Seyircinin, eğer yakını ise özellikle bakıp ta gördüğü kişi.

"Hayatımı mahvetmek isterler. Beynimi yıkamak, beni şaşırtmak isterler... Ruhumu köreltip danseden bir ayıya benzetmeye çalışırlar. Benim ruhum özgürdür. Bir kuş gibi özgür... Allah Baba dünyaya indiğinde Çingenelerle baş edememiş ve ilk uçakla geri dönmüş."

Siverek doğumlu Hamit Pütün oldukça fakir bir ailenin ferdidir. 11 yaşında babasını yitirir. Kan davası bir cana daha mal olmuş ve bir çınarı adeta yok etmiştir. Küçük yaşta babasız kalmak ne acıdır. Yaşamını sürdürmek adına bir şeyler yapmak durumundadır. Pek hısım akrabası da yoktur ne yazık ki. Büyükleri ile birlikte Katırlar ve kağnılar ile Adana' ya doğru yola çıkarlar, Yenice köyü onları beklemektedir sanki. Başlarını sokacak bir yer bulurlar orada. Irgatlık günleri başlar karınlarını doyurmak için.

Çeşitli görüntü aygıntlarının 1830’larda ortaya çıkması ile sinema kapıyı çalmaya başladı. Bu dönemlerden başlayarak çeşitli uzunluklarda filmlerle çeşitli hareketleri algılayabilen aygıtlar gitgide gelişti ancak uzun süre sadece aygıta yaklaşan tek bir göz bu görüntüleri görebiliyordu. Nihayet Fransız Lumiere kardeşler sinematografı geliştirdiler.

1800 yılların baş döndürücü keşif ve icatları, insanlık için oldukça önemli gelişmelerle asırların getirdiği monotonluktan kurtulmuş, üretici ve geliştirici toplumlar oluşmasını  sağlamıştır.

Juanito Safrana bilinen adıyla Juanito 1936 yılında Tunus'da doğdu. Musevi bir ailenin çocuğu Cezayir asıllı Fransız müzisyendir.