Aldatma, kolay tanımlanabilen ve genellenebilen bir olgu değildir. Kültürel ve kişisel farklılıklar, aldatma algısını önemli ölçüde farklılaştırır. Açık ilişki yaşayan, ilişkiye heyecan katmak için başka çiftlerle eş değiştiren Fransız için aldatma nedir? Kendisini aldattığı için sokak ortasında karısını öldüren Türk için nedir? Şüphesiz ki aynı şey değil. 

Bakış açıları da değişkendir; kimi ahlakçı bakar ve aldatanı yargılar, kimi arzu ve ihtiyaçları merkez alıp aldatılanın duygularını değersizleştirir, kimi aldatmaya patolojikleştirici açıklamalar getirir, kimi aldatmanın bir işlevi yerine getirdiğini savunur, kimi aldatmayı gelişim ve değişim için bir fırsat gibi görür... 

İlişki sorunları, depresyon, değişim özlemi (kendinden sıkılmak), kendini ispat çabası, intikam arzusu, büyümüş ve ayrışmış olma hissini tatmak, heyecan açlığı, bazen de sadece koşulların uygun olması… Bunların hepsi aldatma nedeni olabilir. Önemli ve gerekli olan; ‘aldatma’ olgusunu her şeyden önce bir ilişki gerçekliği olarak ele alabilmektir. Sadakatsizlik durumunda taraflar özel ilgi ve bakıma gereksindikleri bir sürece girerler. 

Aldatmayı bir ilişki kazası gibi düşünmeli. Nasıl ki karayolunda kaza yaptığımızda kendimiz ilk yardım alıp, aracımızı tamirciye götürüyoruz; ilişki kazalarında da bir uzmanın desteğini almak, hem tarafların yaralarını sarmaları hem de ilişkinin tamir ya da tahliyesini kolaylaştırmak için gerekli ve yararlıdır.

Bu konuya dair film önerileri  için: Aldatma temalı Film Listesine bakabilirsiniz