Klasik müzik hiçbir zaman Türkiye'de hak ettiği ilgiyi göremedi. Ama yine de ona hak ettiği değeri verecek fanatikleri oldu. İşte tam da onların keyif alarak izleyeceği bir film 'A Late Quartet'. Şahsen o sayılı klasik müzik fanatiklerinden biri olarak filmi oldukça etkilenerek izledim.

Film, Beethoven'ın yazdığı bir yaylı dörtlüsü (String Quartet) üzerinden gidiyor. Ve bu ana konuyu çevreleyen olaylar, sıkıca müziğe tutunmaya çalışan ama insani zayıflıklarının pençesine düşerek sahip oldukları müzikal değerleri hepten kaybeden bir Quartet ekibinin hikayesini anlatıyor. Bu olayları çevreleyen atmosfer ise yaşlılık ve umutsuzluk temaları. Grubun en yaşlı üyesi olan çelist (Christopher Walken) Parkinson hastalığına yakalandığı için gruptan ayrılması gerektiğine karar verir. Onun verdiği bu karar gruptaki herkesi sırası etkileyerek her birine yanlış adımlar attırır ve en sonunda ciddi bir yaprak dökümüne giderler. Baştan sona duygu ve dram yüklü filmin her tarafı Beethoven'ın Op. 131 yaylı dörtlüsü eseri ile süslenmiş durumda.

Filmin baştan sona çok karamsar bir havada aktığını ve hayatının son baharına gelmiş kişilerin çektikleri sıkıntılar üzerine gittiğini söyleyebilirim. Bu kasvetli hava yer yer filmi ağırlaştırsa da ikinci yarıdan sonra filmin akış yönünün tam olarak belirlenmesi ile çok daha hızlandığı bir gerçek.

Kasvetli ve sanat dolu bir dünyaya kendinizi hazır hissediyorsanız, klasik müziğe ilginiz olsun olmasın bu filmi severek izleyeceksiniz. Ancak filme gitmeden önce Beethoven'ın  Op 131. Mov. 5'i dinlemenizi tavsiye ederim. Beethoven'ın zamanı aşan bu eseri filmin en can alıcı yerinde rol alıyor ve bu yüzden bu parçayı bilerek gitmek aldığınız keyfi daha da arttıracaktır.

Son olarak her tarafı sanat kokan bu filmdeki edebi yaklaşımlar da çok etkileyici... Yaşlılığı 'Aklın ve bedenin kişiye ihaneti' olarak dile getiren çelist sadece sözleri ile değil tek bir bakışıyla bile hissettiği tüm duyguları size yansıtabiliyor. Cristopher Walken'ı bu başarısından ötürü alkışlamak istiyorum.

İyi seyirler...